Ακόμη ένα δίδυμο post, αυτή τη φορά ανακαλύπτουμε το υπόβαθρο της σειράς του Netflix με τίτλο Samurai Gourmet. Την κύρια - δίδυμη ανάρτηση και όλο το σενάριο της σειράς θα το βρείτε στον Ιερό Ναό της Θεάς Καφροδίτης.

Όπως γράφω και εκεί, η Netflix αναγνώρισε την δίψα του κοινού της για Ιαπωνικές τηλεοπτικές σειρές και με μία πολύ εύστοχη κίνηση επέλεξε τη δημιουργία της δικής της πρωτότυπης σειράς. Έτσι στα μαγικά κεντρικά γραφεία της έγινε meeting και μετά από έντονο brainstorm αποφάσισαν να δουν, ποια είναι η πιο εντυπωσιακή και εμπορική σειρά που προβάλλεται αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία. Η απάντηση ήρθε εύκολα, καθώς εκείνη την περίοδο γινόταν χαμός με τη σειρά "Kodoku no Gourmet" βασισμένη στο ομώνυμο Manga.

Στη σειρά βλέπουμε έναν μοναχικό πωλητή να τριγυρίζει τους δρόμους του Τόκιου και να επιλέγει που να φάει κάθε φορά. Τόσο στο Manga όσο και στη τηλεοπτική σειρά βλέπουμε τον πωλητή να τρώει, με εξαιρετική ευλάβεια, σε εστιατόρια και ταβέρνες που όντως υπάρχουν στο Τόκιο. Το αποτέλεσμα ήταν, με κάθε προβολή επεισοδίου, το κατάστημα την ίδια εβδομάδα να γεμίζει από κόσμο και ουρές πελατών αντίστοιχες με αυτές στην είσοδο του Λούβρο. Το φορματ είναι απλό, ο πωλητής περπατάει στον δρόμο, σκέφτεται τι θέλει να φάει και μετά πάει και τρώει. Μετά το τέλος του 25 λεπτου επεισοδιου, εμφανίζεται ο Mangaka Masayuki Qusumi και μιλάει γιατί επέλεξε να προβάλει αυτό το εστιατόριο, να μιλάει με τους ιδιοκτήτες και να παρουσιάζει την ιστορία του συγκεκριμένου φαγητού. Κάποιες φορές, ο πρωταγωνιστής τρώει διαφορετικό πιάτο από αυτό που τρώει ο δημιουργός του Manga και της σειράς, έτσι δίνεται  η ευκαιρία στον απλό θεατή να μάθει πληροφορίες για ακόμη ένα πιάτο.

Πιστεύω, καταλαβαίνετε και χωρίς να δείτε τη σειρά, γιατί έγινε δημοφιλής τόσο γρήγορα η σειρά. Χωρίς δεύτερη σκέψη το Netflix ζήτησε τη δημιουργία μιας αντίστοιχης σειράς. Αυτή τη φορά επιλέχθηκε να γίνει real action σειρά, το Manga του ίδιου δημιουργού και του Shigeru Tutsiyama, Nobushi no Gourmet, αλλά για λόγους εύκολης κατανόησης μετονομάστηκε Samurai Gourmet. Το σενάριο παρόμοιο και θα το βρείτε στην δίδυμη ανάρτηση. Η διαφορά εδώ είναι ότι δεν εμφανίζονται οι mangaka να μας εξηγήσουν γιατί έγινε η επιλογή των εστιατορίων, ενώ μερικέ φορές παρουσιάζονται και μη υπαρκτά εστιατόρια. Αυτό γίνεται γιατί δεν θέλουν να προσβάλουν κάποια επιχείρηση, αλλά και επειδή δεν γίνεται όλες οι επιλογές του πρωταγωνιστή πάντα οι καλύτερες. Εδώ ο ταξιδιώτης των γεύσεων, είναι ένας συνταξιούχος που ανακαλύπτει ξανά τις γεύσεις τις Ιαπωνίας που τόσο πολύ στερήθηκε όταν δούλευε και δεν είχε χρόνο να τις επισκεφθεί.

Ο θεατής κερδίζει γνώσεις πάνω στην καθημερινή κουζίνα και τις γεύσεις της Ιαπωνίας, καθώς και χρήσιμες πληροφορίες για φαγητό στην περίπτωση που θέλει να ταξιδέψει στην μακρινή αυτή χώρα. Πρωταγωνιστές και στις δύο σειρές, έχουμε δύο θηρία της Ιαπωνικής τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Ο μοναχικός πωλητής του Kodoku no Gurume, είναι o  Yutaka Matsuhige. Μια επιλογή καθόλου τυχαία, καθώς ο Mangaka τον είδε σε μία άλλη τηλεοπτική σειρά Το Εστιατόριο του Μεσονυκτίου (το οποίο βρίσκεται και αυτό στο netflix) να τρώει και αμέσως κατάλαβε, οτι αυτός θα ήταν ο ιδανικός ηθοποιός για αυτή τη θέση. Τον Yutaka τον έχετε δει σε κάθε Ιαπωνική σειρά ή ταινία που πέρασε ποτέ από μπροστά σας, αλλά ποτέ σαν κύριο πρωταγωνιστή, τον έχετε δει σαν σιωπηλό χαρακτήρα στην ταινία του Takashi Mike και Ταραντίνο, Sukiyaki Western Djano, στο Crows Zero του Mike Πάλι και στο ιστορικό  πλέον θρίλερ Ring.

Στην απέναντι γωνία έχουμε τον Naoto Takenaka, τον οποίο σας έδειξα πριν 11 χρόνια περίπου στο Nodame Cantabile με τη συντροφιά του πυρίκαυλου Tetsuji Tamayama, που πέρασε για 5 λεπτά περίπου από το Goemon. Περισσότερες πληροφορίες στο δίδυμο ποστ. Δύο θρύλοι και βαριά χαρτιά βρίσκονται απέναντι ο ένας στον άλλον. Ο πάντα γλυκούλης Naoto δήλωσε θαυμαστής της σειράς Kodoku no Gurume και του πρωταγωνιστή της, αλλά ένιωσε και το βάρος της σύγκρισης με τον Yutaka, καθώς όπως είπε ο ηθοποιός αυτός "έκανε τέχνη το να τρως μόνος σου". Από τη μεριά του o Yutaka είχε δηλώσει στο παρελθόν, πως δεν του άρεσε καθόλου να κάθεται και να τρώει συνέχεια. Ως σωστός ηθοποιός κανένας από το τηλεοπτικό κοινό δεν κατάλαβε κάτι.

Μια μάχη ανάμεσα σε Ιερά τέρατα του Ιαπωνικού κινηματογράφου και της τηλεόρασης (για την Heisei περίοδο πάντα, που νικητής είναι ο θεατής. Συμβουλή μου...μη δείτε καμία σειρά αν πεινάτε, ή κάνετε δίαιτα.... Έχοντας δει και τις δυο σειρές θα πίστευε κανείς πως θα μπορούσα άνετα να σας πω ποια είναι η καλύτερη...αλλά δεν γίνεται...πραγματικά δεν γίνεται. Γιατί οι παραγωγοί του Netflix κατάφεραν και σ'αυτή τη σειρά να μεταφέρουν το feelgood πνεύμα της πρώτης σειράς και επίσης...επειδή...αγαπάω και τους δύο ηθοποιούς. Βλέπετε και οι δύο μ' έχουν συνοδέψει στο ταξίδι μου στον Ιαπωνικό κινηματογράφο. Ο σιωπηλός Yutaka είναι σε κάθε ταινία που έχω δει, ενώ ο Naoto μ'εχει κάνει να γεμίσω συναισθήματα. Με ρόλους σοβαρούς, με ρόλους γελοίους αλλά και με καυτούς ρόλους σε ταινίες pinku eiga. Παράλληλα, μοιραζόμαστε και την ίδια ημέρα γέννησης. Ο στωικός μοναχικός πωλητής έρχεται σε αντίθεση με τον λαμπρό και ρομαντικό χαρακτήρα του συνταξιούχου. Ενώ η έλλειψη του mangaka καλύπτεται από την παρουσία του πανέμορφου για τώρα, και για πάντα και στους αιώνες Tetsuji Tamayama.

Ξέρετε όμως τι πραγματικά θα ήθελα, να πάω για φαγητό με τον mangaka που εμφανίζεται στο Kodoku και τον Naoto...και μετά να πάω να κάνω καυτό έρωτα με τον Tetsuji...γιατί ωραία αυτό το κείμενο αλλά αν δεν γράψω μια μαλακία στο τέλος πως θα καταλάβατε ότι το έγραψα εγώ; 

Πόσο καιρό περιμέναμε να έρθει η εμπειρία του Neflix στα σαλόνια μας, να που μας δόθηκε η ευκαιρία. Για όσους δεν γνωρίζουν το Νέτφλιξ / Netflix είναι μια πλατφόρμα διαδικτύου όπου πληρώνοντας μια συνδρομή έχεις πρόσβαση σε ταινίες, σειρές και κινούμενα σχέδια. Το Netflix ωστόσο θέλοντας να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες online συνδρομητικές πλατφόρμες ξεκίνησε να παράγει και δικό του υλικό. Έτσι έγινε η χαρά του 30ρη / 40ρη καθώς επανέφερε σειρές από της τηλεοπτικής αρχαιότητας (Δες, Fuller House, Δυναστεία, κτ) έφτιαξε νοσταλγικές σειρές (Δες Stragner Things, Ρίβερντεηλ, Σαμπρίνα) και φυσικά έφερε σ'επαφή με το ευρύ κοινό σειρές και varieties από την Ιαπωνία (Δες Ατελιέ, Τerrace House, Tidying up), την Κορεά,  την Κίνα και φυσικά από άλλες χώρες τις οποίες δεν τις αγαπάω όσο αυτές που ανάφερα..

Καθώς το σύστημα αναζήτησης ταινιών και σειρών είναι ο,τι να ναι, είπα να ξεκινήσω μια νέα ενότητα (και για όσο καιρό ακόμη θα έχω τον κωδικό ενεργό) με τις σειρές και τα όσα βλέπω μέσα στο Netflix και όπως τα βλέπω. Θα ξεκινήσω από το Ιαπωνικό Anime Gantz:0 

H σχέση μου με το Gantz έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια όταν ο Cookie έγραψε ένα πολύ ωραίο άρθρο στο blog του γι'αυτό, αλλά και στο Anime//gr. Φλέρταρα για καιρό να δω τη σειρά και ουσιαστικά ήταν ο Cookie αυτός που με ώθησε να το κάνω. Έτσι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είδα το Anime και καταβρόχθισα και το αντίστοιχο Manga. Ο σκοτεινός κόσμος της Μαύρης Σφαίρας με ρούφηξε και έγινα και εγώ ένα με τις ιστορίες και βίωσα την αγωνία των πρωταγωνιστών.

Κάποτε θεωρούσες πολύ σημαντικό να μην είσαι σαν τους άλλους, ήθελες να ξεχωρίζεις. Τώρα όσο περνάει ο καιρός αρχίζεις και συνειδητοποιείς πως κάτι πήγε στην πορεία, πολύ λάθος... Έτσι σε μια προσπάθεια να νιώσω λίγο καλύτερα με τον εαυτό μου και να βγω από το σύννεφο της μιζέριας μου είπα να κάνω μια λίστα με όλα αυτά που δεν έχω κάνει όπως οι υπόλοιποι φυσιολογικοί άνθρωπο γύρω μου.

1. Σχέσεις: Πόσεις σχέσεις έχει κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος στη ζωή του; Υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για να μου δοθεί μια επίσημη "κρατική" απάντηση; Αμφιβάλω. Αλλά όποια και αν είναι η απάντηση εγώ σίγουρα δεν έχω κάνει αρκετά. Μου κάνει εντύπωση πόσο εύκολο είναι για κάποιους ανθρώπους να κάνουν σχέσεις με το αντίθετο φύλο. Για εμένα όλο το θέμα είναι ένα μυστήριο. Να γιατί λοιπόν ο γάμος αποτελεί μυστήριο, γιατί είναι μυστήριο πως  δυο άνθρωποι συναντιούνται και καταλήγουν μαζί.

2. Διακοπές με σύντροφο: Φυσική εξέλιξη του πρώτου, εφόσον δεν έχω κάνει σχέση σαν φυσιολογικός άνθρωπος, να μην έχω πάει και διακοπές μαζί με κάποιον. Οπότε ρομαντικές διακοπές ...δεν ξέρω τι είναι αυτό.

3. Διακοπές σε νησί: Αυτό που επίσης δε ξέρω είναι πως είναι οι διακοπές σε ένα Ελληνικό νησί. Φέτος το Instagram Μου γέμισε με  φωτογραφίες από διακοπές φίλων και γνωστών σε μαγικά νησιά του Αιγίου, Ιονίου και όπου σκατά έχει πέλαγος. Δεν έχω πάει ούτε με τις φίλες μου ούτε με οποιοδήποτε άλλο, αν εξαιρέσεις την κονσερβοποιημένη πενταήμερη στην Κέρκυρα και την τριήμερη στη Σαντορίνη, Φυσικά σ'αυτό φταίει η φύση της δουλειάς μου γιατί πως μπορείς να πας διακοπές όταν δουλεύεις όλο το καλοκαίρι..

4. Keeping a job: Αυτό πάλι το μυστήριο πράγμα που κάποιοι είναι θαρρείς ριζωμένοι στις εργασιακές θέσεις. Μου είναι επίσης μυστήριο πως μερικοί άνθρωποι είναι τόσο καλοί σ'αυτό που κάνουν και τόσο ευχαριστημένοι στον εργασιακό τους χώρο που μπορούν και δουλεύουν εκεί για πολλά χρόνια. Είναι αυτό επέκταση του πρώτου; Φταίει το ότι έχω δουλέψει με στον Τουρισμο και τα πράγματα είναι πιο ρευστά;

5. Αυτό είναι πολύ  ... αλλάς ας το θέσουμε πως είναι επέκταση του 1. και αυτό και έχει να κάνει με τη σεξουαλική συνεύρεση... φυσικά κάποιοι το έχουν καταφέρει και με One nigh stands
και άλλοι με την πρώτη αλλά για εμένα ο γυναικείος οργασμός παραμένει ένα άλυτο μυστήριο και είμαι σίγουρη για πολλούς άντρες ακόμη.

Είναι αστείο που εκεί έξω για κάποιους κάτι πολύ καθημερινό, για εμένα φαντάζει δύσκολο και τελείως βουνό. Είναι άλλοι εκεί έξω σαν εμένα; Γιατί πραγματικά γύρω μου όλοι (με μερικές ελάχιστες εξαιρέσεις) φαίνονται να έχουν όλοι την ίδια ιστορία εξέλιξης και να έχουν κάνει πάνω κάτω τα ίδια πράγματα και εγώ κάθομαι στη μέση σαν εκείνο το μιμίδιο με τον Τζον Τραβόλτα που κοιτάει δεξιά και αριστερά.

On a happy note, τα πράγματα σε θέματα ψυχολογίας πάνε πολύ καλύτερα, γιατί αφού έπιασα πάτο ανακάλυψα ότι τελικά δεν ήμουν εντελώς τρελή, αλλά κρυβόταν ένας Ιάπωνας από πίσω, ο λεγόμενος Hashimoto, η όπως μου λένε στο discord, ο Τακαμούρι. 

Παραμονές της προβολή της ταινίας "Crazy Rich Asian" μιας αμερικάνικης ταινίας μόνο με cast ασιατικής καταγωγής, σκέφτηκα πως ήρθε ο καιρός να δω την ταινία "Seoul Searching"  με τον Justin Chon.

Σε μια προσπάθεια οι Κορεάτες να προσεγγίσουν τα παιδιά των Κορεατών μεταναστών, τη δεκαετία του 80, έφτιαξαν ειδικές κατασκηνώσεις το καλοκαίρι. Εκεί λοιπόν ερχόντουσαν παιδιά από όλο το κόσμο για να μάθουν την Κορέα, τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους. Ο σκηνοθέτης της ταινίας μας μεταφέρει τις εμπειρίες τους από τη δική του συμμετοχή σ' αυτήν την κατασκήνωση.

Μια υπέροχη coming of age ταινία, με cast από γνωστούς ηθοποιούς της Αμερικής όπως ο Justin Chon (Twilight Saga, 21 and over, B.G.A) μέχρι διάσημες ΑφροΙαπωνοΚορεάτισσα τραγουδίστρια την Crystal Kay

Seoul Searching λοιπόν γιατί η λέξη Seoul διαβάζετε όπως η λέξη Soul και έτσι γίνεται ένα διασκεδαστικό παιχνίδι λέξεων που παίζει με την αναζήτηση της ψυχής αλλά και της ίδιας της πόλης.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο σενάριο λοιπόν, 40ρηδες Ασιάτες ηθοποιοί φτάνουν στην Κορέα από όλο τον κόσμο, για να πείσουν τον θεατή ότι είναι Κορεάτικης καταγωγής έφηβοι. το μακρινό έτος 1986. Έτσι στο Αεροδρόμιο φτάνουν όλα τα είδη εφήβων της εποχής και μέσα από ένα πάρτυ ξεκινάει μια υπέροχη ιστορία ενηλικίωσης που φέρνουν τα παιδιά ένα βήμα κοντινότερα στην ενηλικίωση αλλά και στους γονείς τους. Στην ταινία θίγονται θέματα τις εποχής όπως η υιοθεσία χιλιάδων παιδιών της Κορέας στο εξωτερικό, οι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς, η θέση της γυναίκας στην κορεάτικη κοινωνία, η μετανάστευση, η πίεση που ασκούν οι γονείς στα παιδιά τους αλλά και ζητήματα όπως εθνικά στερεότυπα και ο διχασμός που έφερε η διαίρεση της Κορεάς. Μια ωραία σκηνή της ταινίας είναι όταν οι νεαροί συναντούν επίσης νεαρούς Ιάπωνες και πάνω στη νιότη τους αρχίζουν και μαλώνουν μεταξύ τους.

Η ταινία σου αφήνει μια ωραία αίσθηση στο στόμα όταν ολοκληρώνεται και ο θεατής πιάνει τον εαυτό του να χαμογελάει, γιατί ξέρει οτι τα εφηβικά προβλήματα είναι το ίδιο κοινά σε όλους. Ξέχασα να αναφέρω πως όλη η ταινία είναι στα Αγγλικά και κουβαλάει λίγο από την τρέλα των 80s.

Στις κατασκηνώσεις αυτές ξεκίνησαν πολλά παιδιά που σήμερα είναι διάσημα στη Νότιο Κορέας ως καλλιτέχνες και τελικά αυτές έπαψαν να λειτουργούν γιατί το τοπικό προσωπικό δεν μπορούσε να τα βγάλει καθόλου πέρα με τα ατίθασα παιδιά που ερχόντουσαν από το εξωτερικό.

Ίσως επειδή πάντα ήθελα να πάω κατασκήνωση με παιδιά της ηλικίας μου, αυτή η ταινία να μου άρεσε λίγο παραπάνω. Ίσως επειδή πρώτη φορά είδα Ασιάτες από Γερμανία, Μεξικό, Γαλλία μου φάνηκε πολύ παράξενο αυτό το διεθνές Ασιατικό Cast. Ελπίζω να την αγκαλιάσετε όπως εγώ και επίσης από την επόμενη εβδομάδα να ψάξετε και εσείς να δείτε τη Νέα ταινία  "Crazy Rich Asians" ή όπως θα λέγαμε εμείς "My big fat Asian Wedding" η οποία φθάνει στους κινηματογράφους της Αμερική στις 15 Αυγούστου. Βρείτε το trailer εδώ:

ναι, ναι παίζει και η Awkafina από το Ocean's 8, o θεούλης από το Community/hangover και φυσικά η Τζένη Μποντ...σκηνοθέτης...αυτός που έκανε τα transformer Jon M. Chu.