Φωτιά και πούπουλα Nr 2

by Erisadesu 21:57 5 Φώναξαν γαμομπελάδες ΦΙΛΕΣ

Εδώ ο κόσμος καίγεται... ξέρω, αλλά πείρα θάρρος από ένα coment που έγινε στο προηγούμενο βλογκ, και δεδομένου τις δυσάρεστες καταστάσεις που πέρασα φέτος, αποφάσισα να γράψω κάτι χαρούμενο.

Την προηγούμενη εβδομάδα παντρεύτηκε η φίλη μου η Λία, όπως έχω αναφέρει σε άλλο ποστ. Η Λία φάνταζε πριγκίπισσα μέσα στο νυφικό και φυσικά ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Ο Γάμος τής ήταν απλός και λιτός όπως είναι η Λία. Δεν υπήρχαν περιττά στολίδια στην εκκλησία, οι μπουμπουνιέρες ήταν όμορφες και απλές, μέχρι και οι καλεσμένοι ήταν κυριλέ. Ναι φυσικά με στεναχώρησε που ο γάμος δεν ήταν αρκετά κιτς.

Μέρος 1: Άφιξη στην εκκλησία. Ο γάμος έγινε στο χωριό και ήταν ποντιακός. (η Λία δεν είναι πόντια) Ο Γαμπρός ήρθε με νταούλι και λύρα, και η νύφη σαν πριγκίπισσα μέσα σ'ένα μαύρο αμάξι. Έπαθα Σοκ λίγο... Αλλά η Δήμητρα ήταν που άρχισε να κλαίει από τη χαρά της μόλις την είδε.

Μέρος 2: Η τελετή... Όλοι λιώναμε από τη ζέστη μέσα στην εκκλησία. Η μόνη που δεν ίδρωσε ούτε για δείγμα ήταν η Λία. Ή που ήταν τόσο ψύχραιμη ή που δεν ένιωθε καθόλου. Εμείς πάλι καθίσαμε απέναντι από το ζευγάρι και κάναμε ένα σωρό χαζομάρες. Ο Γαμπρός με το ζόρι κρατιόταν. Ακόμη λίγο και θα σταματούσε για να γελάσει. Αποκορύφωμα: Ο γαμπρός να αγριοκοιτάζει την νύφη την ώρα που ετοιμάζεται να του πατήσει το πόδι, και όλη η εκκλησία να φωνάζει Πάτα τον Πάτα τον, και αυτός να τραβάει το πόδι του.

Επίλογος 3: Το γλέντι, καθαρά ποντιακό (κρίμα που δεν ήταν η μάνα μου, ευτυχώς που ο γαμπρός είναι πόντιος) Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τη φίλη μου να χορεύει τόσες πολλές ώρες και μάλιστα ποντιακά. Η πλάκα ήταν ότι τα πιο πολλά δεν τα ήξερα και απλά κουνιόταν στον ρυθμό. Τα παιδάκια - κοριτσάκια τρέχαν από πίσω της, και αυτή τα τρομοκράτησε λίγο μπας και ξεκολλήσουν. (δεν τα πάει καλά με τα παιδάκια)

Το εντυπωσιακό με το γλέντι είναι ότι έγινε στον δρόμο έξω απο το σπίτι του γαμπρόυ στο χωριό. Όλοι βοήθησαν στις ετοιμασίες, δηλαδή όλοι απο το χωριό. Εντάξει, δεν πήγαν όλοι αλλά βοήθησε πολύς κόσμος και πραγματικά ζήλεψα που δεν ήμουν στην προετοιμασία του σκηνικού. Μου αρέσουν κάτι τέτοια, μου θυμίζουν διακοπές στους Ευζώνους.

Το ξημέρωμα με μάζεψε η ΘΕΑ κουμπάρα και πήγαμε για ύπνο, πολύ ευγενικό απο μέρους της να με φιλοξενήσει ενώ δεν με ξέρει. Υπέροχη. Αυτός ο γάμος μου απόδειξε για ακόμη μια φορά ότι η Ποντιακή φιλοξενείς είναι χιλιόμετρα μακρυά.

Πέρασα τόσο όμορφα, ξύπνησαν τόσες αναμνήσεις όμορφες, γλυκές και τρυφερές.

και στο καπάκι ήρθε η τηγανιά στο κεφάλι, την επόμενη ημέρα βγήκα με την ξαδέρφη μου που είχα να δω 8 χρόνια και εκεί να δεις τι έπαθα. Πέρασε όλη η εφηβεία μου μπροστά από τα μάτια μου και το τελειωτικό χτύπημα; Χθες βγείκα με μια συμφοιτήτρια μου και με εκείνη πέρασε όλη μου η φοιτητική ζωή στο Ηράκλειο. Μαζί της ήρθαν και οι αναμνήσεις του Περάκη. Αναρωτιέμαι τι να κάνει εκείνος.

Αυτά λοιπον....