Σήμερα ξύπνησα, κρύωνα λίγο αλλά πίστεψα ότι έφταιγε το ότι η νυχτικιά της γιαγιά είχε ανέβει στο λαιμό μου. Ντύνομαι και βγαίνω... Ένα κύμα ψήχους με τύλιξε και ένιωσα το δέρμα μου να τσιτώνει. Επιτέλους ΚΡΥΟ! Απόλαυσα την διαδρομή ως την στάση (και τα 100μέτρα) και την διαδρομή απο την στάση στη δουλειά. Όταν έχει κρύο η ατμόσφαιρα μοιάζει πιο καθαρή. Λατρεύω την Θεσσαλονίκη όταν είναι παγωμένη.
Η Θεσσαλονίκη δεν διαφέρει τελικά από μια επαρχιακή πόλη, ειδικά τις κρύες ημέρες του χειμώνα. Το βράδυ οι δρόμοι είναι άδειοι ακόμη και στο κέντρο. Στους δρόμους κυκλοφορούν, φοιτητές, αυτοί δεν πτοούνται ποτέ, νέοι και γενικότερα άτομα που δεν τους αρέσει να χαλαρώνουν στο σπίτι, στις κρύες ημέρες.
Θέλω να πιστεύω ότι σήμερα θα έιναι μια μέρα σαν αυτή, με λίγο κόσμο στους δρόμους και ελάχιστη κίνηση. Μου άρεσε η πόλη μου σήμερα, μου άρεσε η διάθεση μου σήμερα. Το πρόγραμμα είναι γεμάτο και αν μη τι άλλο θα περάσω καλά σίγουρα..
Σήμερα το πρόγραμμα λέει συνάντηση με την anime//gr και μέτα;;;
Μετά... όχι απλά θα πάω στο Bachelor της φίλης μου, όχι απλά θα είναι στα μπουζούκια (που σιχαίνομαι) αλλά θα είναι και στον Μάκη και στον Μελά!!!!
Ω ναι στον Μάκη Χριστοδουλόπουλο και στον Ζαφείρη Μελά (έτσι δεν τον λένε;) Πόσο πιο χαμηλά θα πέσω για τις φίλες μου; Τελικά το γλέντι του προηγούμενου γάμου με τα χάλκινα φαντάζει ελκυστικό μπροστά σε αυτό που θα ζήσω σήμερα.
0 Φώναξαν:
Δημοσίευση σχολίου