Jet setter για ένα δόντι

by Erisadesu 21:21 3 Φώναξαν κουράγιο οδοντογιατρός

Τρία χρόνια έχουν περάσει απο το τελευταίο μου ποστ για τον οδοντογιατρό.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ απο τότε και η οικονομική κρίση σε συνδιασμό με την τριετή μου ανεργία με οδήγησαν στα χέρια της ξενιτιάς. Πήρα λοιπόν την μεγάλη μου απόφαση και πήγα στο ΦΥΡΟΜ για να κάνω τα δόντια μου. Στην εξωτική πόλη του Γευγελή. Λίγα χιλλιόμετρα δηλαδή απο το χωριό μου τους Ευζώνους.

Μάζεψα όλο μου το θάρρος και την υπομονή μου και ξεκίνησα το μεγάλο ταξίδι απο την Χαλκιδική προς την γείτονα χώρα. Ειλικρινά δεν ήθελα να πάω, αγαπάω πολύ τον παλιό μου οδοντογιατρό και τον χαβαλέ που βίωνα μαζί του, αλλά η συνεχής πτώση των σφραγισμάτων με κάνει να θέλω πιο μόνιμα αποτελέσματα.

Έτσι λοιπόν βρέθηκα στο Γευγελη στα χέρια ενός νεαρού και όμορφου Σκοπιανού που μάλλον έκανε την πρακτική.

Σκηνή 1η: Introduction

Η νοσοκόμα μιλούσε απταιστα ελληνικά όχι όμως και ο νεαρός οδοντογιατρός που ξυπνούσε τρελά πάθη και φαντασιώσεις πορνογραφικού περιεχομένου. Ο μικρός με ρώτησε "Πονάς;"

Εγώ ήθελα πάλι να απαντήσω "όχι αρκετά μωρό μου, συνέχισε να με πονάς" και ταξίδευα σε οργασμικούς προορισμούς ανάμεσα στα σεντόνια...μπα... που τέτοια τύχη.

Η δεύτερη λέξη στα Ελληνικά ήταν... "Φτύσε" ...ντεκαυλέ....

Το μόνο που έλεγε συνέχεια και με εκνεύριζε ήταν το Άιντε εννοώντας Ας ξεκινήσουμε...αλλά με τόσα άιντε που άκουσε ήθελα να του πω άιντε γαμήσου και να σηκωθώ να φύγω.

Με τα πολλά η δουλειά μου εννοείται δεν έγινε και αύριο πρέπει να ξαναπάω...

Πραγματικά δεν θέλω να ξαναπάω. Θέλω τον δικό μου οδοντογιατρό, θέλω τον σκοπιανό οδοντογιατρό γυμνό στο κρεβάτι μου και δεν θέλω να δώσω κανένα φράγκο στους σφετεριστές της ιστορίας μας.

Αλλά τι να κάνω η φτώχεια και η ανέχεα με έριξε στα βρόμικα χέρια τις ξενιτιάς.

Πάντως ήταν πραγματικά παράξενο το ότι ήμουν σε μία ξένη χώρα το πρωί ενώ το ίδιο απόγευμα ήμουν αραγμένη στη παραλία.

Εννοείται μπροστά στο υπερσύχρονο ιατρείο των σκοπιανών το ιατρείο του γιατρού μου έμοιαζε με αυτό: