Προχθές έψαχνα κάτι και μπήκα στο Blog για να το βρω, με τρόμο συνειδητοποίησα ότι δεν έχω γράψει τίποτα εδώ και πόσους μήνες....
Έτσι αποφάσισα να μπω σήμερα...(ξέρεις επειδή έχω διάβασμα και βαριέμαι να διαβάσω, θα κάνω όλα αυτά που δεν έχω κάνει όλη τη χρονιά)... να γράψω για να δείξω πως δεν είμαι πεθαμένη...αν και με μια απλή αναζήτηση στο google μπορείτε να το διαπιστώσετε και μόνοι σας πως είμαι ακόμη ζωντανή...
Αυτή η χρονιά ήταν δύσκολη και εξακολουθεί να είναι, ωστόσο πείρα μια μεγάλη απόφαση και σύντομα θα δω τα αποτελέσματα της. Οι περισσότεροι ίσως το ξέρετε πως τελείωσα επιτέλους την πτυχιακή και την επόμενη Δευτέρα θα την παρουσιάσω...Αγχώνομαι πάρα πολύ καθώς θα πρέπει να επιστρέψω στην πόλη μου ουσιαστικά ενηλικιώθηκα μετά απο 13 χρόνια και θα έρθω σε επαφή με παλιούς δαίμονες και κυρίως με τον εαυτό εκείνης της εποχής. Φοβάμαι πως θα πάω εκεί και θα συναντήσω την Λίζα των 20 ετών, εκείνο το κορίτσι που ήμουν πριν γίνω η Erisadesu, πριν ακόμη γίνω η Erisabetsu. Εκείνο το παιδί που γεμάτο όνειρα πίστευε πως οι σπουδές του θα ανοίξουν τους ορίζοντες τους και θα γίνει σπουδαία στον χώρο του τουρισμού....
Το καλό είναι ότι με όλα αυτά, θυμήθηκα λίγο τα όνειρα μου και πλέον θέλω να κάνω κάποιο από αυτά πραγματικότητα. Φυσικά χρήματα δεν υπάρχουν ωστόσο θέλω να προσπαθήσω να κυνηγήσω μερικά απο αυτά...Όμως το αιώνιο πρόβλημα με εμένα είναι πως ποτέ μα ποτέ δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που θέλω και η μονομανία που με διακατέχει. Τους τελευταίους μήνες το μόνο που ήθελα ήταν να είναι να τελειώσω με την σχολή μου (κάτι που είχα ξαναπάθει όταν ήμουν στη σχολή) και φυσικά έδιωξα τους πάντες απο δίπλα μου και ασχολήθηκα μόνο με το πτυχίο μου. Η αλήθεια είναι ότι μόνο έτσι μπορώ να πετύχω αυτά που θέλω.
Να μείνω απομονωμένη και να ασχολούμαι με ένα μόνο πράγμα...κάτι που δεν είναι εφικτό στον πραγματικό κόσμο ... Αυτό τον καιρό έχω πολλές ιδέες δεν ξέρω ποιες θα εφαρμοστούν και ποιες είναι εφικτές πραγματικά. Απλά Ελπίζω ότι κάποια όνειρα μου θα γίνουν πραγματικότητα.
0 Φώναξαν:
Δημοσίευση σχολίου