Σαν σήμερα πριν 10 χρόνια....

by Erisadesu 22:36 5 Φώναξαν αναμνήσεις anime Japan manga

γεννήθηκε η Erisadesu μέσα από το forum www.anime.gr τότε δειλά δειλά εμφανίστηκα στο internet ως lisa25gr και στη πρώτη μου εμφάνιση συνοδεύτηκα από την υπέρτατη παρουσία της Lisa Hayes την αιώνια αγαπημένη του Rick Hunter από το Robotech Saga.

Αν δεν κάνω λάθος αυτό ήταν το πρώτο μου avatar

Σύντομα όμως κατάλαβα, πως δεν ήταν αρκετά κουλ το όνομα χρήστη και πως θα έπρεπε να βρω κάτι καλύτερο, έτσι και έγινε και η lisa25gr μετονομάστηκε σε Erisabetsu και πράγματι με αυτό το όνομα έκανα καριέρα ως spamer στα anime forum και κάποια στιγμή δημιούργησα και αυτό το blog.

Οι μέρες μου ως Otaku κυλούσαν ήσυχα και έκανα ένα σωρό φιλίες και γνωριμίες μέσα από τις σελίδες του Anime//gr και εξελίχτηκα και άνθισα ως otaku. Μέχρι τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μου το anime Rozen Maiden και εκεί γνώρισα το πιο υπέροχο πλάσμα που πέρασε ποτέ από της σελίδες των κινουμένων σχεδίων την υπέρτατη Suiseiseki. 

Ένα πλάσμα που είχε όσα ήθελα να έχω και εγώ. Ήταν γλυκιά, είχε δύο διαφορετικά μάτια σαν τον David Bowie και τα χάσκυ και μια υπέροχη δίδυμη αδερφή που έσπαγε τη μοναξιά της και της έδινε λόγο να είναι δυνατή και να παλεύει. Αλλά ταυτόχρονα η Suiseiseki ήταν αυταρχική, ανισόρροπη και βλαμμένη ακριβώς όπως εγώ. Αυτή έφερε τη δύναμη του Desu στη ζωή μου.

Κάθε της φράση τελείωνε με την υπερμαγική λέξη Desu. 

Ε και αφού ταυτίστηκα και άρχισα να  φοράω το avatar της, άρχισα και σιγά σιγά να σπαμάρω όπως εκείνη και να γράφω στο τέλος κάθε πρότασης μου τη λέξη desu...ευτυχώς δεν μεταμορφώθηκα σε Ιαπωνέζα, μια ημέρα σκέφτηκα...και γιατί δεν αλλάζω το Erisabetsu σε τι άλλο... και με τη βοήθεια του Kenny ... 

έγινα  Erisadesu και  μπήκα στην τεράστια οικογένειας των Desu. To blog δεν το άλλαξα όνομα γιατί υπήρχε αρκετό καιρό πριν την αλλαγή και ήθελα  κάτι να θυμίζει την αθώα Erisabetsu. Αλλά και προς τιμή ενός ακόμη υπέρτατου χαρακτήρα anime που μπήκε στη ζωή μου χάρη στο Gintama, αυτό της Erisabetsu. Μίας γλυκύτατης πάπιας που κρύβει βαθιά της ένα τεράστιο μυστικό. 

Γιατί εδώ που τα λέμε όλοι κρύβουμε ένα μυστικό μέσα μας, απλά στους περισσότερους δεν είναι ένας γυμνός πορνόγερος. 

Έτσι λοιπόν κλείνω 10 χρόνια otaku. Χάρη στο anime//gr βρήκα μια οικογένεια που έσπασε τη μοναξιά μου και με βοήθησε στην αναζήτηση των λατρεμένων από τα παιδικά μου χρόνια Ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων σε ένα άγνωστο μέχρι τότε χώρο για εμένα το Internet. Ο υπολογιστής μου Παρμενίωνας ζει ακόμη μετά από 11 χρόνια χρήσης και είναι γερός όπως την πρώτη μέρα που τον αγόρασα. 

Έκανα φιλίες, γνώρισα κόσμο και έμαθα πράγματα. Άνοιξε το μυαλό μου και εκτέθηκα και σε πράγματα που δεν περίμενα να εκτεθώ. Το πιο όμορφο όμως είναι πως είδα παιδιά να μεγαλώνουν και να γίνονται ενήλικες, είδα παιδιά που από φοιτητές έχουν γίνει επαγγελματίες και από απλοί υπάλληλοι να γίνονται αφεντικά του εαυτούς τους. Μερικά όμως τα χάσαμε γιατί η ζωή είναι πουτάνα και τους έδιωξε νωρίς από κοντά μας. Ενώ μερικά άτομα που αγάπησα δεν τα ξανασυνάντησα ποτέ στο internet και θέλω να πιστεύω πως είναι εκεί έξω και που και που βλέπουν τα νέα μου και με θυμούνται και απορούν πως 10 χρόνια μετά παραμένω το ίδιο βλαμμένη...

Τι να πω... είναι χάρισμα. I was born that way.