Το πιο ωραίο ταξίδι είναι αυτό που δεν έχω κάνει ακόμη.

by 20:48 20 Φώναξαν
Ο τέλειος άντρας της άθλιας κόρης, οδηγούσε αυτό το VW ή παρόμοιο. Είχε καρό κουρτίνες στα παράθυρα του. Είχε ελληνικές πινακίδες και το van μέσα ήταν πολύ καθαρό.
Image Hosted by ImageShack.us
Ήταν καστανόξανθος και δεν πρόλαβα να δω τα μάτια του. Στεκόταν στο φανάρι και εγώ ήμουν μέσα στο λεωφορείο. Πρόσεξα το αμάξι του, είναι το αγαπημένο μου. Μόλις τον είδα στο τιμόνι εντυπωσιάστηκα από το ευγενικό του πρόσωπο. Ήταν πολύ όμορφος και πολύ γλυκός. Ξαφνικά άναψε το πράσινο και τον έχασα για πάντα. Πέρασαν χρόνια από τότε αλλά ακόμη τον σκέφτομαι. Δεν ξέρω ποιος ήταν και ποτέ δεν θα το μάθω. Όμως φαντάζομαι ότι αυτός γυρνάει με το Van του, ότι είναι μια ελεύθερη ψυχή σαν αυτή που ποτέ δεν θα γίνω.

Μια άλλη ημέρα είδα 5 άτομα σε ένα άλλο van δεν ήταν VW απλά ένα μικρό fiat station wagon αν ονομάζεται έτσι. Το πίσω κάθισμα ήταν γεμάτο τσάντες και τα παιδιά μέσα γελούσαν. Παιδιά.. όλοι γύρω στα 27-35 ήταν. Τους χάρηκα. Τους κοιτούσα από το παράθυρο του λεωφορείου και ζήλεψα την δική τους ελεύθερη ψυχή. Εγώ ποτέ δεν θα γίνω έτσι σκέφθηκα για ακόμη μια φορά.

Πόσο ζηλεύω όλους αυτούς που μαζεύονται παρέες, όλους αυτούς που ξεκινάν ταξίδια μόνοι τους με τον μάρσιπο στην πλάτη. Όλους αυτούς που αράζουν για ημέρες στην Σαμοθράκη, ή στα campings της Χαλκιδικής. Όλους αυτούς που ξέρουν να περνάν καλά. Όλους αυτούς που ταξιδεύουν στον κόσμο, ξεκινώντας μόνοι και καταλήγουν με παρέα.

Μακάρι να είχα και εγώ την δύναμη να το έκανα. Θα έπαιρνα ένα μάρσιπο, ένα εισιτήριο Interail και θα την έκανα για την Ευρώπη και αν όλα πηγαίναν καλά θα κατέληγα στην Ιαπωνία. Στην δική μου Ιθάκη. θα έφτανα εκεί με δάκρυα στα μάτια και θα την διέσχιζα ολόκληρη από την Okinawa μέχρι το Sapporo και μετά θα γύριζα σπίτι. Έχοντας ολοκληρώσει όλα αυτά που ονειρεύομαι και θα είχα το χαμόγελο που είχε ο παππούς μου.
Το χαμόγελο του ανθρώπου που έχει κάνει και έχει δει όλα όσα θέλει στην ζωή του.

Erisadesu

Developer

Ιερή Δούλη της Θεάς Καφροδίτης, το όνειρό της εινα να γίνει blogger, να ζήσει στην Ιαπωνία και να μάθει ορθογραφία

20 Φώναξαν:

Dannossiel είπε...

ela re xaaaaa
ki ego mazi sou eimai.alla thelei areti kai tolmi.ki polla antidiarroika.skepsou omos posa kila tha xaname...FEUGOUME?

veloz είπε...

ποτέ δεν είναι αργά.. πόσοι δρόμοι ακόμα περιμένουν να τους διασχίσουμε, πόσα ταξίδια θα κάνουμε με το μυαλό και πόσα με το σώμα..
χρόνια έχω κολλημένη στον πίνακα ανακοινώσεων τη σελίδα με τις ζώνες του interail..που ξέρεις,ίσως κάποια μέρα βρεθούμε σε ένα βρώμικο τρένο, συναντηθούμε, χωρίς να το καταλάβουμε, δεν θα μιλήσουμε, δεν θα γνωριστούμε, θα ειμαστε όμως πολύ ευτυχισμένες..

Zelot είπε...

Συμφωνώ! Και γω θα τα ήθελα όλα αυτά. Μόνο που φοβάμαι, πως αν εκπληρώσω τα όνειρά μου, θα μείνω στάσιμος, χωρίς σκοπό...
Όσο για το Interail το έκανα και είναι υπέροχο!!!

drunksoul είπε...

Εγώ για interail δεν ξέρω αλλά το camping είναι απίστευτο.Κυρίως το ελεύθερο βέβαια,αρκεί να έχεις καλή διάθεση...

Erisadesu είπε...

You are missing the big picture.
Δεν μιλάω μόνο για Interail. Μιλάω για ταξίδια που θέλουμε να κάνουμε αλλά απλά δεν μπορούμε.
Εγώ δυστυχώς δουλεύω στον κλάδο του τουρισμού και αναγκαστικά οι μέρες που έχω ελεύθερες για διακοπές είναι τον χειμώνα και αυτές όχι όταν είναι οι γιορτές.
Έτσι πάντα καταλήγω να πηγαίνω μόνο στην Αθήνα αφού οπουδήποτε αλλού και δε μπορώ να πάω λόγο οικονομικών αλλά κυρίως λόγο καιρού.

maria λεμονατη! είπε...

το ταξιδι που ονειρευομαι να κανω και να κρατησει ενα μηνα και βαλε ειναι με αυτοκινητο απο τη μια πλευρα των η.π.α στην αλλη με θεορατο αυτοκινητο. vroum, vroum..

Erisadesu είπε...

δεν θα πήγαινα ποτέ στις ΗΠΑ. εκτος φυσικά αν ήταν δωρεάν ο ταξίδι.

maria λεμονατη! είπε...

εγω εχω υποστει πλυση εγκεφαλου απο τις αμερικανικες ταινιες που καταναλωνω απο μικρη. και σαν να μην εφτανε αυτο μερικες μαρεσουν κι ολας οπως πχ. twin peaks. τι δεν θα δινα να βρισκομουν σε μια τετοια πολη.

Vasilis είπε...

katarxin sigxaritiria gia to blog sou poli oreo bravo... kata deuteron bori na ine ximonas sto vorio imisferio pou emis zoume alla ine kalokeri sto notio.... gia skepsou to....kata triton nomizo pos panta to pio oreo taksidi tha ine afto pou den exis kani ektos kai an katalavis kai prosdiorisis akrivos kai simfona pda meta dika sou kritiria ti ine "oreo", aneferes tin ithaki simfona me ton kavafi ithaki den ine o proorismos alla to taksidi gia aftin... ara den psaxnoume na vroume oreo meros alla orea diadromi kai orees ebiries.... kata tetarton poli to filosofisa kalo vradi....

Erisadesu είπε...

Μαράκι ευτυχώς που δεν θές να πας στο Smallvile και την Μητρόπολη ή στην Gotham.

Νεοσύλλεκτε Βασίλη.
Είσαι ο μόνος που καταλαβαίνει αυτό που εννοώ. Δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλα το ταξίδι.
Όσο για το νότιο ημισφαίριο δεν θέλω να πάω πραγματικά. Αν και μια Νότια Αφρική μου φαίνεται αρκετά ελκυστική.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Vasilis είπε...

....καλως σας βρηκα...
χαιρομαι που συμφωνουμαι:)......

maria λεμονατη! είπε...

στη λιμνουπολη δεν θαταν ασχημα πλακα πλακα

Erisadesu είπε...

Μαρία λεμονάτη θέλω να σε παντρευτώ.

maria λεμονατη! είπε...

πριν ενα χρονο θα το σκεφτομουνα αθλια κορη με τον γλωσσοδετη ονομα. προλαβε αλλος ομως εντωμεταξυ και θα κανουμε την προταση του πραγματικοτητα τον ιουνιο. μαρεσει ο αυθορμητισμος σου και δεν θα σου πω να προσεχεις τα στραβοπατηματα που προκαλει.

Erisadesu είπε...

Λεμονάκι μου δεν είναι δύσκολο είναι το όνομα Ελισάβετ στα Ιαπωνικα :) Μπρείς να με λές Rizaki (το Λιζάκι στα Ιαπωνικά).
Σε ευχαριστώ για την συμβουλή σου.
Δυστυχώς παρα είμαι αυθόρμητη :(

Dannossiel είπε...

xa emeis s agapame opos eisai.gumni ki authormiti.

maria λεμονατη! είπε...

ναι συμφωνω με δαννοσσιελ (ουφ, αλλος γλωσσοδετης) σε ξερει και καλυτερα την εμπιστευομαι
μολις γυρισα απο γιαπωνεζικη κρεπαλη
ταιριαζει απολυτα ρυζακι ;)

the BluElephant είπε...

κανε το!!! είναι μάθημα ζωής το ταξίδι. όσο για το εικονιζόμενο αμάξι...μερικοί το λένε και μαγικό φορτηγάκι... επειδή επί εποχή 70ς έκανε την δουλειά τους στις μεταφορές των 'ταξιδιωτών'... καλή σου πορεία.. και να προσέχεις

Ανώνυμος είπε...

πριν δυο μερες γυρισαμε απο το βερολινο. εγω με την παρεα μου, 8 ατομα συνολο. περυσι πηγαμε ρωμη, και σε λιγους μηνες πετάμε για Ισπανια. Και ειμαστε ακόμα 20 χρονων... Ομως αυτά τα 2 ταξίδια ηταν οτι καλυτερο εχω κατι στην ζωη μου ως τωρα. ΜΑΓΕΙΑ, ΟΝΕΙΡΟ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ. Αυτα τα τρια πραγματα μπορουν να χαρακτηρισουν αυτο που περασαμε. Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ αυτου του ταξιδιου μπορει να συγκριθει μονο με την ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ του.
και θα προσθετα... δεν εχει σημασια ο προορισμος , δεν εχει σημασια το ταξιδι... σημασια εχει η παρεα που σε συνοδευει και ονειρευεται μαζι σου...

Erisadesu είπε...

εσύ αγόρι μου μάλλον δεν νιώθεις αυτό που γράφω καλύτερ να με πρόσβαλες παρά να έγραφες αυτό που έγραψες.

και ποια απο αυτά τα ταξίδια τα οργάνωσες εσύ;
ποια πο αυτά τα ταξίδια έκανες μετά απο δικό σου αγώνα ;

δηλαδή ήρθες να μου πεις ότι τι ;
κοίτα εμένα που στα 20 έχω παει εκεί;

σορρυ που γίνομαι αρνητική αλλα έτσι νιώθω τώρα.