Ήθελα να γράψω για τον Νονό μου που δεν ήταν καλά.
Τελικά δεν πρόλαβα έφυγε. Πήγα πολύ προβληματισμένη σε αυτό τον αποχαιρετισμό, ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν μόνος. Τελικά όμως υπήρξαν άτομα που τον αγάπησαν όσο ζούσε. Ειδικά τα παιδιά του.
Βασικά δεν ξέρω τι με συγκλόνισε περισσότερο η αγάπη των παιδιών του ή το ότι τελικά είχε πολλούς φίλους. Ήταν όλοι τους εκεί, όλοι οι παιδικοί φίλοι του πατέρα μου, είδα άτομα που είχα να δω χρόνια. Είδα το σπίτι που μεγάλωσα, της γιαγιάς μου και όλους τους παλιούς γείτονες. Τους περισσότερους είχα να τους δω από τότε που ήμουν παιδάκι. Τέλος πάντων αυτά καλύτερα να τα αναφέρω σε άλλο ποστ.
Έτσι φέτος έχουμε ακόμη ένα ξεπροβόδισμα που θα ολοκληρωθεί αύριο. Η οικογένεια μας έχασε δύο άτομα που αγαπούσε πολύ. Τον ανιψιό μου και τον καλύτερο φίλο του πατέρα μου.
Τουλάχιστον κάποτε ήταν Καλύτεροι φίλοι. Με τα χρόνια και οι δυο τους αλλάξαν και πείρανε διαφορετικούς δρόμους, είμαι σίγουρη οτι ο πατέρας μου δεν ενέκρινε ποτέ τις πράξεις του νονού μου. Σίγουρα θα στεναχωριόταν που δεν μπορούσε να τον κάνει να γίνει καλύτερος. Σήμερα ο πατέρας μου έκανε κάτι πολύ θαρραλέο και ήρθε στο ξενύχτι του νονού μου. Θα ήθελα πολύ να ήξερα τι σκέφτεται ο πατέρας μου. Θέλω να μάθω τι σκέφτεται αλλά διστάζω να τον ρωτήσω. Δεν θέλει να φαίνεται ευάλωτος μπροστά μου. Γι αυτό και έφυγα άλλωστε. Θα πάω αύριο στην κηδεία για το τελευταίο αντίο.
Αυτό που αποκόμισα είναι ότι τελικά ακόμη και για τους κακούς ανθρώπους υπάρχει ελπίδα.
Ακόμη και για ένα άτομο που δεν το αξίζει υπάρχει κάποιος να τα αγαπήσει.
Ελπίζω να ξέρει ο Νονός μου ότι υπήρξαν άτομα που τον αγάπησαν με όλο τους το είναι και ας τους φέρθηκε με μίσος. Υπήρξαν και υπάρχουν άτομα που τον αγαπάνε ενώ δεν του αξίζει.
Μακάρι να έφευγες με περισσότερη αγάπη, μακάρι να μην είχες τόσο μίσος στην καρδιά σου.
Μακάρι να παραδέχθηκες τα λάθη σου και να τα κατανόησες. Μακάρι να ήσουν καλύτερος άνθρωπος όσο ζούσες. Δεν λυπάμαι που δεν σε γνώρισα όσο θα έπρεπε, ευχαριστώ όμως που μου χάρισες την καλύτερη νονά του κόσμου. Χαίρομαι πολύ που εκείνη με βάφτισε και όχι εσύ. Χαίρομαι που ήσουν φίλος του πατέρα μου.
Δυστυχώς είμαι και εγώ από τα άτομα που σε αγάπησαν παρόλο που σε φοβόντουσαν.
Θέλω να πιστεύω ότι το μίσος που έδειξες ήταν ο δικός σου τρόπος να πεις σ' αγαπώ.
Σ' ευχαριστώ που είπες πρώτος στην μητέρα μου ότι γέννησε κορίτσι.
Καλή αντάμωση νονέ μου, δεν θα μου λείψεις.
4 Φώναξαν:
"Πήγα πολύ προβληματισμένη σε αυτό τον αποχαιρετισμό, ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν μόνος". Τη μία μιλάς σαν να είσαι κορίτσι και ύστερα σαν να είσαι αγόρι lol
Υπάρχουν και άλλα σημεία στο κείμενό σου που χρησιμοποιείς το αρσενικό γένος αντί του θηλυκού και με μπέρδεψες :p
Αυτό ήταν σαφώς το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι καθώς κάνεις "αλλαγή φύλου" μέσα στην ίδια πρόταση!!
Το συμπέρασμά μου από τη συγκεκριμένη παρατήρηση είναι ότι σίγουρα σε συγκλόνησε ο θάνατός του. Ζωή σε εμάς
ευχαριστώ που με διορθώνεις.
ένα βλογκ με γυναικείο όνομα και γυναικείο lay out Λίγο δύσκολο να είναι άντρα.
Τεσπα όταν τα έγραφα ήμουν πολύ συγχυσμένη και τώρα ακόμη είμαι.
Τις μισώ τις κηδείες. Δε θα έπρεπε καν να γίνονται.
Εγώ πάλι δεν ούτε τις μισώ ούτε τις λατρεύω και αυτές μέρος της ζωής μας είναι.
Απλά μισώ να χάνω κάποιον που αγαπάω, ή μισώ να χάνω κάποιον όταν δεν τον ξέρω τόσο καλά όσο θα ήθελα.
Δημοσίευση σχολίου