Κακά τα ψέματα οι πιο πολλές γυναίκες ονειρεύονται έναν ιππότη πάνω σε ένα λευκό άλογο που θα έρθει να τους πάρει στο κάστρο του. Ακόμη και τώρα που ο φεμινισμός πλέον είναι θεσμό και όχι μια νέα τάση. Ε λοιπόν εγώ ποτέ δεν τον περίμενα, από μικρή ονειρευόμουν τον Σαμουράι που θα έρθει να με πάρει με το μαύρο άλογό του και θα με πάει στην παγόδα του ίσως. Τώρα ξέρω ότι οι Σαμουράι δεν έχουν παγώδες αλλά ακόμη τον περιμένω.
Σαν Πόντια Geisha και σέβομαι τον εαυτό μου, έχω και εγώ έναν Σαμουράι κριμένο στην καρδιά μου. Όλες οι Γκευσες έχουν κάποιον που επιθυμούν και δεν μποροούν να έχουν επειδή το επάγγελμά τους δεν τους το επιτρέπει. Έτσι λοιπόν έχω και εγώ τον δικό μου Σαμουράι που δεν μπορώ να έχω, όχι επειδή το επάγγελμα μου δεν το επιτρέπει απλά επειδή έτσι είναι η ζωή. Ξέρω ότι δεν θα μπορώ ποτέ να είμαι μαζί με τον Σαμουράι μου γιατί πέρα από αυτά που μας ενώνουν υπάρχουν πολλά περισσότερα που μας χωρίζουν.
Ο Σαμουράι μου είναι ο πιο αγαπητός στο τάγμα του (αν λέγεται έτσι). Είναι νέος στις μάχες και όλοι οι συμπολεμιστές του τον στηρίζουν.
Στη φωτογραφία τον ενθαρρύνουν πριν μπει στον παιδίο της μάχης και να μονομαχήσει τον έμπειρο εχθρό του.
Δεν φοβάμαι, εμπιστέυομαι τις ικανότητες του και ξέρω ότι πάλι το βράδυ θα έρθει στην Okiya μου και θα κοιμηθεί στην αγκαλιά μου.
Και εδώ ο Σαμουράι μου έτοιμος για την πρώτη του μονομαχία με τον εχθρό του.
Σαν Πόντια Geisha και σέβομαι τον εαυτό μου, έχω και εγώ έναν Σαμουράι κριμένο στην καρδιά μου. Όλες οι Γκευσες έχουν κάποιον που επιθυμούν και δεν μποροούν να έχουν επειδή το επάγγελμά τους δεν τους το επιτρέπει. Έτσι λοιπόν έχω και εγώ τον δικό μου Σαμουράι που δεν μπορώ να έχω, όχι επειδή το επάγγελμα μου δεν το επιτρέπει απλά επειδή έτσι είναι η ζωή. Ξέρω ότι δεν θα μπορώ ποτέ να είμαι μαζί με τον Σαμουράι μου γιατί πέρα από αυτά που μας ενώνουν υπάρχουν πολλά περισσότερα που μας χωρίζουν.
Ο Σαμουράι μου είναι ο πιο αγαπητός στο τάγμα του (αν λέγεται έτσι). Είναι νέος στις μάχες και όλοι οι συμπολεμιστές του τον στηρίζουν.Στη φωτογραφία τον ενθαρρύνουν πριν μπει στον παιδίο της μάχης και να μονομαχήσει τον έμπειρο εχθρό του.
Δεν φοβάμαι, εμπιστέυομαι τις ικανότητες του και ξέρω ότι πάλι το βράδυ θα έρθει στην Okiya μου και θα κοιμηθεί στην αγκαλιά μου.
Και εδώ ο Σαμουράι μου έτοιμος για την πρώτη του μονομαχία με τον εχθρό του.
Ο Σαμουράι μου βγήκε νικητής απο την πρώτη του μονομαχία. Μετά απο ώρα μάχης ο εχθρός του έπεσε νεκρός ποτίζοντας το χώμα με το αίμα του. Δυστυχώς ο Σαμουράι μου έχασε στην δεύτερη μονομαχία. Αλλά ο εχθρός αναγνώρισε τον ευγενικό του χαρακτήρα και τον σεβάστικε. Έτσι γύρισε ακέραιος.
Τώρα όμως έχει φύγει στο εξωτερικό να αγωνιστεί για έναν ανώτερο σκοπό. Θα υπερασπιστεί με όλη του την ψυχή για το Χαμόγελο του Παιδιού στα αφιλόξενα αιματοβαμένα χώματα της Κύπρου....
Σαμουράι μου αυτό το ποστ είναι για σένα και για όσα κάνεις και σε θαυμάζω.
8 Φώναξαν:
Αν είχα χρόνο σίγουρα θα ήθελα να κάνω Kendo.
Διορθωση: Το παρκέ βαφτηκε κοκκινο! χι χι!
"Σαν Ποντια Geisha" χα χα χα ρε γαμωτο που τις σκεφτεσαι ατες τις ατακες? Πεθανα στο γελιο!
p.s. O east17 τυπας τι κανει? Καλα ειναι? Συνεχιζει το καμακι?
cougar Να το κάνεις ελπίζω όμως ποτέ να μη συναντήσεις τον Σαμουράι της φωτογραφίας, για το δικό σου καλό.
Αλεξ... ποιο παρκέ;
Δεν καταλαβαίνω που είναι το αστείο?
αφού είμαι Πόντια Geisha...
To παρκε του γηπεδου της φωτογραφιας εννοουσα.
τι λες μωρέ... δεν ειναι παρκέ αυτός είναι ο στίβος της μάχης αγόρι μου..
τα άγια χώματα της πατρίδας μας που με το αίμα τους οι Σαμουράι προστατεύουν...
(βάλε λιγη φαντασία ρε άλεξ.. τι με ξενερώνεις έτσι)
gia.. tora ida to minima sou... ime ellada gia diakopes.. esi?
Δεν ξέρω για το σαμουράι, αλλά ότι χρειάζομαι κάποιον να σαπίσει στο ξύλο κάποιους υπουργούς είναι αλήθεια.
Α ρε Erisabetsu τι μου έκανες.Μόλις είδα το νέο επεισόδιο του Bleach που είχε θέμα το kendo,βλέπω κατά τύχη και το blog σου,ψηνόμουν ήδη να πάω kendo τώρα πωρώθηκα εντελώς.Ελπίζω αν έχω χρόνο από το χειμώνα να αρχίσω.
Δημοσίευση σχολίου