Αναμνήσεις

by Erisadesu 18:43 5 Φώναξαν

...ξύπνησαν οι αναμνήσεις σε όλους με αυτό τον θάνατο. Ανακάλυψα ότι η γειτονιά που μεγάλωσε ο πατέρας μου και εγώ ήταν πολύ διαφορετικές. Ακόμη και τώρα αυτή η γειτονιά ει΄ναι πολύ διαφορετική απο αυτή που μεγάλωσα εγώ και δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια ή μήπως έχουν περάσει.

Όση ώρα ήμουν στο σπίτι του Νονού χάζευα το σπίτι που φιλοξένησε την παιδική μου ηλικία, επιτέλους κατάλαβα γιατί μου αρέσουν τα νεοκλασσικά κτήρια. Επειδή μεγάλωσε σε ένα τέτειο κτήριο. Έχει αλλάξει απο τότε που έφυγα αλλά παραμένει εκεί παλιό και όμορφο. Μακάρι να μπορέσω μια μέρα να το κάνω δικό μου. Απο εκεί φύγαμε πριν 14 χρόνια και μου λείπει πολύ.
Το σπίτι του πατέρα μου άλλαξε και εκείνο, στο μέρος που έπαιζα έχει χτιστεί πολυκατοικία, έχει παραμείνει μόνο του ανάμεσα σε πολυκατοικίες, τα ξαδέρφια μου το περιποιήθηκαν αλλά κατέστρεψαν την εικόνα που είχε και ότι σήμαινε για μένα εκείνο το σπίτι.

Νομίζω ότι το πιο τραγικό απο όλα είναι οτι το χούλα χουπ που πέταξα πριν πολλά χρονια πάνω στο δέντρο της αυλής του σπιτιού που μεγάλωσα δεν είναι πλέον εκεί. Την τελευταία φορά που το είδα πάνω στο δέντρο πήγαινα λύκειο, τώρα κάποιος το κατέβασε απο εκεί ή απλά από το χρόνο έπεσε μόνο του. Έτσι εξαφανίστηκε και κάθε δείγμα της παρουσίας μου σε εκείνο το σπίτι. Στην ταράτσα του σπιτιού έχει μπει ενα δορυφορικό πιάτο και κρύβει την αποθήκη που έπαιζα με τα παλιά μου παιχνίδια. Μου λείπει πολύ εκείνο το σπίτι, μου λείπει πολύ εκείνη η γειτονιά. Μιλάω λες και είναι πολύ μακριά εκείνη η γειτονιά και όχι μόλις 10 λεπτά απο το τωρινό μου σπίτι.

Ίσως απλά συνηδοτοποίησαμε με αυτή την κηδεία το πόσο πολύ έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Στα μνήματα που πήγαμε, τραγική ειρωνεία ο τάφος του νονού μου ειναι μόλις 200 μέτρα απο το σπίτι του στο χωριό. Οι τάφοι ήταν τραγικά κιτς, έχετε πάει πρόσφατα σε νεκροταφεία θα τρομάξετε οι Ελληνοπόντιοι έχουν φτιάξει μαυσωλεία, έχουν βγάλει όλα τα απωθημένα τους εκεί. Ίσως να έχει να κάνει με την νοοτροπία των Ρώσων, ή απλά με την στέρηση του δικαιώματος της θρησκείας απο το Σοβιετικό καθεστώς. Το χειρότερο όμως είναι ότι σε εκείνα τα νεκροταφεία οι νέοι ήταν περισσότεροι από τους γέρους.

Δεν άντεξα άρχισα να κλαίω, όχι για τον νονό μου αλλά για τον Λουκά. Υποσχέθηκα οτι θα είμαι δυνατή αλλά μου λείπει. Ακόμη δεν έχουν περάσει 6 μήνες από τότε που έφυγε. Το πρώτο μου ανίψι.... τελικά μου στοίχισε περισσότερο από όσο πίστευα.

Τελικό συμπέρασμα της μικρής Λίζας. Τελικά η Νεάπολη την Κυριακή αυτή είχε πολύ κόσμο. Δεν ήξερα οτι μενει στην πόλη τόσος πολύς κόσμος τις Κυριακές του καλοκαιριού. Ίσως επειδή είναι η πρώτη καλοκαιρινή κυριακή που περνάω στην Θεσσαλονίκη στην ζωή μου. Η καλή μου η Νεάπολη έχει γεμίσει ξένους, στην κηδεία είχαν μαζευτεί όλοι οι παλιοί νεαπολήτες.

Πάει αυτό ήταν το τέλος μιας εποχής, ελπίζω απο εδώ και πέρα να αρχήσει κάτι καλύτερο για όλους μας.

Υγ. Επειδή πάντα είμαι ο εαυτός μου θέλω να πω το εξής... Θεέ μου χρειάζομαι Air Condition!!!