Okueribito

by Erisadesu 00:36 4 Φώναξαν οικογένεια πένθος

Αστρικό Έτος 2525 Ξημερώματα Παρασκευής σε μια γωνία του ερευνητικού σκάφους "Ηράκλεια Δύναμη" η Verrijzenis ξύπνησε απότομα και πετάχτηκε ιδρωμένη από το κρεβάτι της. "Τι ήταν αυτό" αναρωτήθηκε. Δεν είχε δει εφιάλτη αλλά ούτε και όνειρο. Προσπάθησε να ηρεμήσει και γύρισε στο κρεβάτι της. Η κούραση των τελευταίων ημερών ίσως να ήταν η αιτία που αυτό το βράδυ δεν μπορούσε να κοιμηθεί ήρεμα.

Λίγες ώρες αργότερα σε μερικούς διαδρόμους πιο πάνω ξύπνησε η Musume μετά από ένα ανησυχητικό όνειρο. "Κάποιος θα φύγει απόψε" άκουσε τον εαυτό της να λέει λίγο πριν συνέλθει. Το απόγευμα καθώς χάζευε αφηρημένα τους περαστικούς άκουσε την ίδια φωνή μέσα της να λέει "Ωραία μέρα για αναχωρήσεις" και τρόμαξε στη σκέψη αυτή. "Η κούραση των τελευταίων ημερών θα φταίει" ψιθύρισε για να καθησυχάσει τον εαυτό της.

Εξαντλημένη η Στέλλα έπεσε για ύπνο στις 8 το ίδιο βράδυ. Όλη μέρα ένιωθε αποκαμωμένη χωρίς να έχει κάνει κάτι που να δικαιολογεί αυτή την αδιαθεσία. "Ίσως να φταίει η κούραση των τελευταίων ημερών" ήταν η τελευταία σκέψη που έκανε πριν κλείσει τα μάτια της.

Ήταν ήδη 2 όταν ο αξιωματικός αναχωρήσεων τακτοποίησε την ειδική κάψουλα. "Θα αφήσω την πόρτα ανοικτή" είπε λίγο πριν φύγει από τον χώρο αναμονής "και πάλι λυπάμαι" επανέλαβε και κοίταξε τις τρεις κοπέλες που στεκόντουσαν γύρω από την κάψουλα αναχωρήσεων. Τρία διαφορετικά άτομα, τρεις διαφορετικές γυναίκες έμειναν να αποχαιρετήσουν με ίδια αγάπη το ίδιο άτομο.

Ήταν Σάββατο μεσημέρι όταν ο αξιωματικός έκλεισε τη κάψουλα και την τοποθέτησε στον θάλαμο εκτόξευσης. Κοίταξε τη σύζυγο του επιβάτη της κάψουλας και εκείνη με άδειο βλέμμα συμφώνησε με ένα κούνημα του κεφαλιού της. Πήρε μια βαθιά ανάσα και ψιθύρισε"Στον τομέα τους δεν λένε αντίο μόνο καλή αντάμωση". Πάτησε το κουμπί εκτόξευσης και η κάψουλα έφυγε προς στο διάστημα.

Οι τρεις γυναίκες ακολούθησαν με το βλέμμα τους την κάψουλα πριν εκείνη χαθεί στην απεραντοσύνη του διαστήματος. Η μικρότερη ψιθύρισε "καλή ξεκούραση" και η αναχώρηση ολοκληρώθηκε αφήνοντας πίσω την θλίψη και την κούραση των τελευταίων ημερών.

Εκείνος πονούσε περισσότερο τις τελευταίες ημέρες από όσο κουραστήκαμε εμείς.

Τουλάχιστον τώρα ξεκουράστηκε. Τουλάχιστον έφυγε μέσα σε ένα σύννεφο αγάπης φτιαγμένο από πολλά διαφορετικά άτομα, ήταν σύζυγος, πατέρας, νουνός, θείος και κουμπάρος.

Αν είχατε παίξει ποτέ

ηλεκτρονικά στην Ν.Ηράκλεια

Χαλκιδικής τότε σίγουρα

τον έχετε δει.