Daft Punk Random Access Memories

by Erisadesu 11:42 0 Φώναξαν Daft Punk music

Περιμένεις για καιρό να ακούσεις νέα τους….και εκεί που έχεις χάσει κάθε ελπίδα εμφανίζεται μια ταινία από το παρελθόν και τους συναντάς μπροστά σου… Με ένα και μόνο track φτάνεις σε σημείο εγκεφαλικής ατομικής έκρηξης που έχεις ως αποτέλεσμα την δημιουργία τόση μεγάλης ενέργειας που θέλεις να πηδήξεις στον Θερμαικό (ρισκάροντας μετάλλαξη), να κολυμπήσεις ως το Χόλυγουντ να κλέψεις το συγκρότημα, την κόπια της ταινίας, κάθε πιθανά τραγούδια τους και να τους φέρεις στην Ελλάδα ενώ ταυτοχρόνως φοράς μαύρο ολόσωμο spandex…

Σε εκείνο το σημείο είναι που λες «τώρα πότε θα επανέλθουν στην σκηνή οι Daft Punk;». Γιατί τόση ώρα για τους Daft Punk γράφω και τις εκρήξεις συναισθημάτων που δημιουργούν μέσα στο εσωτερικό μου σύμπαν. Επειδή είσαι και ζώο όμως και έχεις στραμμένα τα μάτια στην Ανατολή σε κάποια φάση ξεχνάς πως τους περιμένεις… Έτσι όταν εμφανίζονται πάλι στη ζωή σου βρίσκεσαι προ εκπλήξεως. Μια ωραία πρωία ξυπνάς και στο youtube γίνεται της πουτάνας με το νέο τραγούδι των Daft Punk που προς μεγάλη σου έκπληξη συνεργάζονται με τον μικρό άσχημο θεούλη σου. 

Το ξεπερνάς σύντομα και συνεχίζεις την ζωή σου, γιατί είπαμε είσαι ζώο και κοιτάς τόσο πολύ προς την Ανατολή που ξεχνάς να κοιτάξεις εδώ στη δύση. Ώσπου πάλι μια ημέρα εμφανίζεται ο Dcoded και ρωτάει το Timeline του «γιατί δεν μιλάτε για τους Daft Punk;”… και πραγματικά ρε μαλάκα γιατί να μιλήσεις για τους Daft Punk; δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει…μπαίνεις λοιπόν στο twitter και να οι Daft Punk  γέμισαν τα timelines...και εκεί το άγιο και θαυματουργό χέρι του Dcoded σου δίνει αυτό που θες.

credit: stereogum

Τότε είναι που εμφανίζεται μπροστά σου το καινούργιο album των Daft Punk όπου και συμμετέχουν δύο άτομα τα οποία θες να πηδήξεις…Πόσο οργασμικά υποσχόμενο ακούγεται αυτό; Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν εκείνη ακριβώς τη στιγμή γίνετε έκρηξη γενετήσιου υλικού και κάπου, κάπως δημιουργήθηκε ένας νέος πλανήτης στον οποίο θα δημιουργηθεί ζωή και πολιτισμός. Έτσι λοιπόν ερχόμαστε στο σήμερα…Στη μέση ενός σπιτιού που έχει περάσει τυφώνας, ανάμεσα σε μια στοίβα ρούχα, σκόνης, στάχτης, φωτιάς και πούλμπερης (πως σκατά γράφεται αυτή η λέξη), κάθεσαι και ακούς το νέο τους Album…και μένεις μαλάκας.

Daft -Punk Random Access Memories The collaborators 

Με τη βιασύνη πρωτάρη εραστή βάζεις να ακούσεις το τραγούδι που πιστεύεις θα σε καυλώσει περισσότερο και μένεις μαλάκας με αυτό που ακούς… Σε εκείνο το σημείο είναι που ακούς με τρόμο μια μικρή φωνή να μιλάει στο πίσω μέρος του εγκεφάλου σου να λέει «και αν περίμενα τόσο καιρό για μία μαλακία;»….Ύστερα περνάει μία ακόμη πιο τρομακτική ιδέα από το ανεγκέφαλο εγκέφαλο σου «Τι αν αρέσει το αλμπούμ σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο και όχι σε εσένα; Πέρασαν τόσα χρόνια από την τελευταία φορά, τι θα γινόταν αν άλλαξαν τα μουσικά σου γούστα και δεν σου αρέσουν άλλο οι Daft Punk” ή ακόμη χειρότερα « Μήπως ή τόσα χρόνια σωρευμένη μαλακία σε κάνει να μην εκτιμήσεις την νέα δουλειά τους…στην τελική τα τελευταία χρόνια μαλακίζεσαι με την Κορεάτικη ποπ σκηνή, που ενώ έχει να προσφέρει πολύ καλό υλικό στην indie σκηνή της εσύ την έχεις αγνοήσει…;» και το χειρότερο «μήπως είχες πολύ μεγάλες προσδοκίες από τους daft punk και αυτοί μπορεί να σε απογοητεύσουν…»


Ναι αυτόν θέλω να πηδήξω υπάρχει πρόβλημα;

Βάζεις τα υπόλοιπα τραγούδια και συνεχίζεις να νιώθεις ένα κενό στο στομάχι…σαν εκείνη τη φορά που έκανες σεξ και τελείωσες πριν ακόμη εκείνη να σε αγγίξει…(τι λέω ο μαλάκας δεν έχω ιδέα πως είναι εκείνο το αίσθημα γυναίκα είμαι δεν τελειώνω ποτέ). Μετά το τρίτο τραγούδι όλοι οι δαίμονες σου ηρεμούν, η ψυχή σου καταλαγιάζει και συνειδητοποιείς πως οι Daft Punk και το Random Access Memories είναι σαν το  Σεξ που έχεις να κάνεις καιρό με κάποιον που αγαπάς και είχες να δεις καιρό. Ορμάς στο κρεβάτι μόλις τον δεις και το σεξ της πρώτης εκείνης στιγμής είναι τόσο βιαστικό, τόσο γρήγορο, τόσο άτσαλο που αρχίζεις και φοβάσαι πως δεν θα βιώσεις όλα εκείνα τα αισθήματα που σας είχαν φέρει μαζί εξ αρχής.  Την δεύτερη φορά όμως και στη συγκεκριμένη περίπτωση όσο προχωράει η ακρόαση των τραγουδιών, καταλαβαίνεις πως αν είχες ξεκινήσει με τα προκαταρκτικά όπως θα έπρεπε, στη περίπτωσή μας από το το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ και όχι από το 5 που άρχισα εγώ, ο οργασμός θα ήταν εγγυημένος και πως όλοι αυτοί που οι φόβοι που είχες όταν πάτησες το play ήταν παράνοια και άγχος της στιγμής.

Ας το παραδεχτούμε κάποιες παρόμοιες σκέψεις πέρασαν και από εσάς όταν με άγχος πατήσατε το Play για να ακούσετε το Random Access Memories….κυρίες και κύριοι οι Daft Punk και το Random Access Memories είναι μαζί μας…σας εύχομαι καλούς και πολλαπλούς οργασμούς. 

Δύο μέρες μετά...ακόμη δεν μπορεί να έρθει ο εγκέφαλος στη θέση μου.