Η ταινία μας ταξιδεύει σ' ένα αγρόκτημα ενός νησιού της Okinawa, όπου εκεί ένα ηλικιωμένο ζευγάρι χρειάζεται βοήθεια για τη συγκομιδή της σοδειάς τους. Έτσι μέσα από ένα αγροτουριστικό πρόγραμμα που υπόσχεται "διακοπές" και εργασία, ταξιδεύει στο αγρόκτημα μια ομάδα έξι αρχικά και μετά εφτά νέων. Όσο εξελίσσεται η ιστορία μαθαίνουμε τι οδήγησε αυτή την ομάδα που αποτελείτε από άτομα από διαφορετικές ηλικίες και υπόβαθρο στο μακρινό αυτό νησί. Σιγά, σιγά λοιπόν βλέπουμε ότι κάθε πρωταγωνιστής έχει μια δική του ιστορία, έναν δικό του προβληματισμό και όλοι έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Όλοι τους έφυγαν από τον τόπο τους θέλοντας να ξεφύγουν από κάτι που τους στοίχειωνε.
Το ταξίδι αυτό λειτουργεί ως κάθαρση για όλους, μέσα από την χειρωνακτική εργασία στον αργό, τις μεταξύ τους διαφωνίες και καυγάδες αλλά και την αγάπη και τον σεβασμό του ζευγαριού που τους φιλοξενεί. Κλέβοντας τα δικά μου λόγια από προηγούμενη ανάρτηση για την ταινία Megane, η ταινία Breathe in Breathe out "Ήταν μία ωραία, γλυκιά νωχελίκη καλοκαιρινή ταινία όπως μόνο οι Ιάπωνες ξέρουν να κάνουν" και μετά το τέλος της, θα νιώσετε καλύτερα. Η ομάδα των ετερόκλητων ανθρώπων σε ένα τόσο μικρό περιβάλλον, δημιουργεί ένα ρεαλιστικό αποτέλεσμα και μια παρείστικη ατμόσφαιρα αν θες, που κερδίζει τον θεατή από την πρώτη στιγμή.
Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία λόγο του πολλά υποσχόμενου cast και δεν απογοητεύτηκα, την είδα πριν πολλά χρόνια και ακόμη θυμάμαι το πως με έκανε να νιώθω. Η ιστορία είναι μια οικουμενική ιστορία, που ταιριάζει σε όλους τους ανθρώπους που κάποια στιγμή έχουν την ανάγκη να φύγουν κάπου και εκεί να βρουν ψυχική κάθαρση και να γυρίσουν ολοκληρωμένοι. Μια ανάγκη που την έχω αυτή τη στιγμή που γράφω, γι'αυτό και έγινε αυτή η καταχώρηση.
Για να πω την αλήθεια, δεν γνωρίζω όλο το cast (και δεν το έμαθα), η επιλογή της ταινίας έγινε με βάση το γεγονός ότι έπαιζε ο Hiroki Narimiya, ηθοποιός που ξεκίνησε την καριέρα του περίπου εκείνη την εποχή και συμμετείχε σε αξιόλογες παραγωγές. Σ'αυτή την ταινία είδα για πρώτη φορά και την Karina που πολύ αργότερα άρχισα να εκτιμάω και να συμπαθώ. Δύο ηθοποιοί, νέα ταλέντα εκείνης της εποχής, που και αυτοί είχαν μια πραγματικά δύσκολη περίοδο που οδήγησε στη παύση της καριέρας της Karina για δύο χρόνια, φέτος τη βλέπουμε να επιστρέφει με νέα σειρά. Ενώ πρόσφατα ο Hiroki ανακοίνωσε πως αποσύρεται από το επάγγελμα του ηθοποιού καθώς έχει κουραστεί, όπως δήλωσε, να ασχολούνται όλοι με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, να τον προδίδουν οι φίλοι του και να διαρρέουν φήμες περί χρήσης κοκαΐνης...κάτι που εδώ στο δυτικό κόσμο δεν θα είχε καμία σημασία, αλλά εκεί στην Ιαπωνία μια τέτοια φήμη είναι ικανή να σε καταστρέψει.
Πέρα λοιπόν από την αυτοκάθαρση, αυτή η ανάρτηση είναι και ένα αντίο (με τη κρυφή ελπίδα πως θα είναι προσωρινό) στον Hiroki Narimiya που μπορεί να μην εξελίχθηκε στον καλύτερο ηθοποιό της Ιαπωνίας, αλλά τον είδαμε να μεγαλώνει μπροστά στη κάμερα και να αναπτύσσει το δικό του ταλέντο. Για την ιστορία, στην Αμερική είναι περισσότερο γνωστός για τον ρόλο του ως Ace Attorney ενώ η μοναδική ταινία του που έχει προβληθεί στην Ελλάδα είναι το Azumi, όπου εκεί παρέλασε μια ομάδα νέων ηθοποιών οι οποίοι τα επόμενα χρόνια θα ήταν συνεχώς παρόντες στο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό σκηνικό της χώρας.
0 Φώναξαν:
Δημοσίευση σχολίου