Κουρδιστή Πορτοκαλιά

by 08:42 14 Φώναξαν



Δεν ξέρω τι φταίει, σήμερα ξύπνησα με μια αίσθηση σαπίλας, προερχόμενη από τα άρρωστα πνευμόνια μου. Όταν κρυώνεις νιώθεις όλες τις επιπτώσεις του καπνίσματος εκεί πέρα.
Αλλά και πάλι, μήπως φταίει ότι σήμερα είναι η τελευταία μέρα στη δουλειά και εγώ σκεφτόμουν όλες τις άσχημες στιγμές που πέρασα εδώ (αφού οι καλές είναι ελάχιστες).
Στο λεωφορείο όμως ο εαυτός μου έβγαλε μια κακία, έκραζα από μέσα μου αυτούς που το έχσαν, φανταζόμουν να ανοιγμένο στα δύο το κεφάλι τις γριούλας που με κοιτούσε παράξενα.
Έλεγα ένα σωρό κακίες από μέσα μου και σκεφτόμουν σκηνές άπειρης βίας.
Τρόμαξα με τον εαυτό μου.... ένιωσα λες και ήμουν ο κουρδιστός πορτοκάλις ο ίδιος (εντάξει δεν θυμάμαι το όνομα του πρωταγωνιστή τι να κάνω).

Πάντως το αίμα πεταγόταν εντυπωσιακά μέσα από το κεφάλι της γριάς στο λεωφορείο, της το είχα κόψει με κατάνα μάλλον στα δύο. Μετά που κατέβηκα από το λεωφορείο, βλέπω ένα μηχανάκι στην Αριστοτέλους να γλιστράει και πιάνω τον εαυτό μου να γελάει σατανικά λέγοντας "Καλά να πάθει, δεν είχε καμιά δουλειά στον πεζόδρομο". Πραγματικά με τρομάζω σήμερα... Ύστερα πήγα στο γνωστό τυροπιτάδικο, αρτοπωλείο, ζαχαροπλαστείο και το γλυκό χαμόγελο του κυριούλη πωλητή με ηρέμησε. Ήθελα να του πω ότι είναι η τελευταία μέρα μου στην δουλειά και ότι δεν ξέρω αν θα με ξαναδεί να ψωνίζω.... εκεί με έπιασε η καλοσύνη και μαλάκωσα.

Διασχίζοντας κάθετα την Αριστοτέλους, συνειδητοποιώ ότι η Θεσσαλονίκη έχει βάλει το γκρι φόρεμα της. Για ακόμη μια φορά είναι κούκλα με αυτή την υγρή και ομιχλώδης ατμόσφαιρα. Την λατρεύω όταν παίρνει αυτό το "ύφος", έτσι η πόλη με ηρέμησε... Μέχρι που ήρθα εδώ στο γραφείο και οι σκηνές βίας στο κεφάλι μου πολλαπλασιάστηκαν. Έτσι γράφω αυτό ποστ ενώ παράλληλα σκέφτομαι διάφορες μεθόδους βασανισμού και θανάτωσης των ατόμων που μέχρι τώρα ήταν συνάδελφοι μου.

Μήπως τελικά είμαι πολύ άρρωστη για να δουλέψω σήμερα;
Απο που προέρχονται αυτές οι εικόνες τρελής βίας στα εγκεφαλικά μου κύτταρα σήμερα;

Erisadesu

Developer

Ιερή Δούλη της Θεάς Καφροδίτης, το όνειρό της εινα να γίνει blogger, να ζήσει στην Ιαπωνία και να μάθει ορθογραφία

14 Φώναξαν:

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα της κακίας είναι τόσο σχετικό, όσο και ο χρόνος. Γελάς με κάτι που βλέπεις όχι απαραίτητα για το κοροϊδεύεις αλλά γιατί το διασκεδάζεις.
Θα πω μια σύντομη ιστορία δική μου και επανέρχομαι…
Πριν μερικά χρόνια είχα πάει με παρέα να παρακολουθήσω έναν αγώνα ποδοσφαίρου στους παρα ολυμπιακούς. Αγώνας ποδοσφαίρου με άτομα με πρόβλημα όρασης…Όλοι οι θεατές κατά την διάρκεια του αγώνα ποιο πολύ κοιτούσαν εμένα παρά τον αγώνα…Ο λόγος;…Δεν σταματούσα να γελάω ούτε στιγμή με έπνιγαν τα γέλια και τα μπράβο που έλεγα και ξανά ξεσπούσα σε γέλια ήμουν η προσωποποίηση του απολύτου κακού εκεί μέσα για όλους, ακόμα και για την παρέα μου. Οι αθλητές για να ξέρουν που είναι τα τέρματα άκουγαν έναν ήχο διαφορετικό για το κάθε τέρμα. Η μπάλα είχε κουδουνάκι μέσα. Οι αμυντικοί πιάνονταν χέρι χέρι όλοι μαζί για να σταματήσουν στο περίπου τον επιθετικό ο οποίος 10/10 περνούσε την άμυνα και ενώ ο τερματοφύλακας έκανε βουτιά όπου νάνε ο επιθετικός πετούσε την μπάλα στο Θεό…Δύο γκολ μπήκαν εκατέρωθεν. Όλοι στην δική μου πλευρά ήρθαν να πανηγυρίσουν(ίσως γιατί μόνο εμένα άκουγαν) προς έκπληξη των υπολοίπων .Ο φίλος μου που ήταν ένας από τους αθλητές μου είπε το εξής όταν τον ρώτησα αν τον πείραξε που λυνόμουν στα γέλια. Το ότι γελάς δεν σημαίνει πως κοροϊδεύεις το άτομο μου ή την προσωπικότητα μου ως άτομο με πρόβλημα στην όραση. Γελάς για το γελοίο των πράξεων μου σε ένα παιχνίδι. Λες εμείς να μη ξέρουμε ότι είναι αστεία η κατάσταση; Το διασκεδάζουμε όμως και χαιρόμαστε να το διασκεδάζει και κάποιος στην κερκίδα μαζί μας και να μην ακούμε συνεχώς . Ά τα καημένα τα παιδιά, κρίμα ,κρίμα…
Έτσι αν πάει κάποιος σε αυτόν που έπεσε μπροστά σου και του πει, τι σου την έδωσε στα νεύρα σήμερα; Θα απαντήσει…Όλοι οι και καλά καθώς πρέπει προσεχτικοί που μου έλεγαν, δεν προσέχεις βρε παιδί μου, θα σκοτωθείς παιδάκι μου κλπ.. μετά οι εντελώς αναίσθητοι που δεν γύρισαν ούτε να δουν τι έγινε, αλλα ποιο πολύ από όλα ένα τρελό που με είδε ότι έπεσα και γελούσε….και μου την έδωσε στα νεύρα που εγώ έπρεπε να συγκρατηθώ και να μη λυθώ στα γέλια μαζί της με την μα...κία που έκανα και έπεσα.

Erisadesu είπε...

εγώ μιλήσα για σκηνές απείρου βίας...
σκεφτομόυν πολυβόλα και κεφάλια να πετάνε στον αέρα.
πρέπει να σταματήσω να βλέπω βίαια anime

Cookie Basher είπε...

χαχα δεν υπάρχει λόγος ν'ανησυχείς ρε συ
Κι εγώ το παθαίνω αυτό κατά καιρούς (όταν είχε βγει το Death Note η καλύτερή μου!)

Βγαίνει μάλλον σε περιόδους γενικότερης δυσανασχέτισης, οπότε αν θες να το αλλάξεις, πρέπει νομίζω να το δεις ως σύμπτωμα κι ουχί ως το κυρίως πρόβλημα :)

tkouleris είπε...

Οι σκέψεις που είχες εσύ σήμερα εγώ τις έχω κάθε φορά που βγαίνω απο το σπίτι μου. Αυτες οι σκηνές είναι που με κάνουν να χαίρομαι...

Geo είπε...

Η βία είναι επίσης στην φύση μας. Πάντα υπήρχε και πάντα υπάρχει όχι μόνο σε εμάς αλλά και σε όλα τα άλλα ζώα. Το θέμα είναι πως εμείς ως νοήμοντα ζώα (που λέει ο λόγος) έχουμε την τάση να προσπαθούμε να ενοχοποιούμε την βία. Βάλε και λίγη θρησκευτική προπαγάντα πάνω στην οποία μεγαλώνει και ζει το 99% των ανθρώπων του πλανήτη που παρομοιάζει την βία με το απόλυτο κακό (αν και την χρησιμοποιεί ουκ σπάνεια η ίδια ενάντια σε άλλα απόλυτα κακά). Οπότε στην τελική, η βία είναι δική σου, μέρος σου, απλώς αναγνώρισέ την και έλεγξέ την για να την χρησιμοποιείς εκεί που χρειάζεται. Στην τελική ο καθένας όταν έχει τις κακές του, σκέφτεται τέτοια πράγματα. Αλλό από την σκέψη μέχρι την πράξη υπάρχει μια αρκετά μεγάλη διαδρομη.

Love and Poison είπε...

Άλεξ τον έλεγαν τον πρωταγωνιστή στο έργο...

Και το πιο ωραίο είναι να τους κόβεις τα κεφάλια και να παίζει η 9η του Μπετόβεν....

υ.γ. Τι κοιτάτε ρε???

Wise_One είπε...

Elfenlied. Αυτό μου 'ρχεται στο μυαλό μ' αυτά που διαβάζω.

Αλλά μη νομίζεις, οι περισσότεροι έχουμε τέτοιες φάσεις. Προσωπικά αρκετές φορές με νευριάζουν τα πάντα, βρίζω απεριόριστα και γίνομαι (νοητικά) πολύ βίαιος.

Αλλά χαλαρώνεις γρήγορα. Φάσεις είναι.

Και ναι, η Θεσσαλονίκη είναι πανέμορφη με τέτοιο καιρό. Σήμερα βγήκα για να πάω σ' ένα φίλο μου και ήταν όλα τα λεφτά.

Ανώνυμος είπε...

xreiazesai xalarwsh kai esu...einai apo thn allagh ths douleias..pantws oloi exoume tetoies skepseis pou kai pou..idiws otan exoume neura...organwnoume ena bolgokafe ayth th week.join us!
kalhspera.
p.s.h thessaloniki mas einai koukla!!!xixi

Wrong Guy είπε...

καλα το έχεις κάψει!

τι άμο!

Μικρός Πρίγκιπας είπε...

Σε φοβήθηκε το μάτι μου..........

Erisadesu είπε...

mikre mou prigkipa eisai o monos pou den prepei na me fovatai.

blue : i thessaloniki simera einai pio omorfi apo pote. perimenw minima sou gia ton kafe gia na erthei kai h allh athlia korh mazi mou.

wise one: 8eorw oti mia kouridsmeni portokalia einai pio agria apo tin kakomoirh thn lucy

love & Poison: esu ti koitas re?

voreas krima pou uparxei afth h diadromh apo tin skepsi mexri tin praksh.

thodoris: na to koitakseis afto.

cookie basher: fantazese na to pathaina afto me to azumanga daioh?

uncle είπε...

κερνάω γάλα....

Erisadesu είπε...

nai 8eio? etsi kaneis kernas gala se athoa koritsakia kai meta ta ekmetalevese ( an kai me afto to post den miazw me athoa )

CultureBoy είπε...

Alex de Large το όνομα του χαρακτήρα
Malcolm McDowell the actor
αυτά :D